"Kijk eens, helemaal zonder handen!"
door Erik Wannee
Afgelopen voorjaar ontving ik een mailtje van Bram Smit, de eigenaar van waarschijnlijk het kleinste ligfietsbedrijf van Nederland. In een klein schuurtje achter zijn huis bouwt hij kleine fietsjes voor kleine mensen, ongeveer 20 stuks per jaar. Het produkt heeft de Vici, een achterwielbestuurd kinderligfietsje. Het bedrijfje zelf heet "Fast FWD".
Op een dag had iemand contact met Bram
opgenomen omdat deze persoon een zoontje heeft die geen armen heeft, en
daardoor met gewone kinderfietsen niet over kon. De vraag was of deze
jongen - Die toevallig ook Bram heet - op een Vici wel zou kunnen
rijden.
Dit bleek niet mogelijk, maar uiteraard kwam toen de vraag naar boven
drijven of er niet een andere fiets gebouwd zou kunnen worden waar Bram
wèl zelfstandig op vooruit zou kunnen. Het is voor de lichamelijke en
geestelijke ontwikkeling van een kind natuurlijk erg belangrijk om
zelfstandig mobiel te zijn, en zo min mogelijk hulp van buitenaf nodig
te hebben.
Bram Smit wist via de E-mail discussiegroep dat ik ook in dit soort
zaken geïnteresseerd ben, en er zelfs prat op ga mijn fiets volledige
'hands free'te kunnen fietsen, en me daarnaast ook vanuit mijn beroep
als arts in deze zaken verdiept heb. Zodoende kwam het bovengenoemde
mailtje bij mij binnen, en hebben we samen uitgepuzzeld hoe een
kinderfietsje voor Bram zou moeten werken.
Hij zou in elk geval een hoog 'Flevo-gehalte' moeten hebben, vanwege
het stuurmechanisme waarvoor gebruik van de armen niet nodig is. Omdat
de fiets zelfstandig rechtop moest blijven staan, kozen we voor een
driewieler. In dit geval niet met kantelmechaniek van de Flevo-Trike,
maar gewoon star. Uiteraard moest er een terugtraprem op komen. Omdat
er niet echt hard mee gereden zal worden, was vering niet nodig. Dat
zou de constructie alleen maar extra zwaar, kwetsbaar en duur maken.
Om te zorgen dat de reactiekracht van het sturen goed op het zitkuipje
kon worden overgebracht, werden aan weerszijden kleine pelottes
aangebracht.
Bram Smit kon vanuit zijn achtergrond als bouwer van
de Vici natuurlijk veel onderdelen daarvan gebruiken. Verder heeft hij
er heel uitdrukkelijk voor gezorgd dat het fietsje er leuk en flitsend
uit zou zien, en vooral niet een duffe 'revalidatie uitstraling' zou
krijgen.
Na een paar weken knutselen was de voorlopige versie af. Bram werd
uitgenodigd om eens een proefrit te maken. Opvallend was dat hij er
binnen een uurtje al heel zelfverzekerd mee kon rijden, en er heel
enthousiast over was.
De laatste aanpassingen werden gemaakt, en het fietsje werd in een
fleurig felgeel kleurtje gespoten. Hij kreeg de naam 'Yepp' mee.
Op zaterdag 26 oktober was de grote dag: de Yepp was klaar en werd
feestelijk overgedragen. Bram reed enthousiast het ene na het andere
rondje en poseerde professioneel voor de fotograaf.
De Yepp is op groei gebouwd. Het frame kan eenvoudig worden
uitgeschoven, de trappers hebben nu nog blokjes die straks verwijderd
kunnen worden en het zitje is ook op groei berekend.
Voor de toekomst ben ik ook erg optimistisch. Uiteindelijk kan Bram
naar mijn verwachtig overstappen naar een volwassen FlevoTrike of
desgewenst een Flevo-Bike.
Dit fietsje toont maar weer eens de ongekende mogelijkheden die
ligfietsen bieden. Zaken die met een traditionele fiets niet te
verwezenlijken zijn, kunnen met slim en creatief ontwerpen waarheid
worden. Ik ben ervan overtuigd dat er nog veel te veel mensen zijn die
op hoogte zijn van deze mogelijkheden.
Mocht je zelf vanwege een lichamelijke bepreking niet op een
traditionele fiets kunnen rijden, of iemand kennen die met dit probleem
worstelt, laat hem of haar gerust eens praten met Bram Smit of
ondergetekende.